Whiplash: Jazzowa furia

Zapraszam do przeczytania mojej recenzji genialnego filmu "Whiplash", który otworzył tegoroczny American Film Festival we Wrocławiu. "Whiplash" pojawi się w polskich kinach w regularnej dystrybucji 2 stycznia 2015. To jeden z najlepszych filmów, jakie ostatnio widziałam, polecam gorąco! Zachwyca wszystko: scenariusz, gra aktorska, montaż, muzyka, gra na emocjach widza... Nic, tylko pisać pieśni pochwalne!

________________________________________

Przepraszam za opóźnienie z recenzją nowego odcinka "Doctora Who" - niemal cały zeszły tydzień byłam na American Film Festival i nawet jeszcze nie obejrzałam odcinka, mam też sporo rzeczy do roboty; mogę obiecać, że tekst pojawi się do końca weekendu :)

Trup: Nie ma to jak noc w kostnicy

bez spojlerów

Od pewnego czasu Hiszpanie uważani są za specjalistów w tworzeniu mrocznych, tajemniczych i wywołujących gęsią skórkę filmów z pogranicza horroru oraz thrillera. Niemały udział w stworzeniu takiego przekonania miał Alejandro Amenábar, którego "Inni" ("The Others") z Nicole Kidman w roli właścicielki nawiedzonego domu okazali się kasowym światowym sukcesem. Później powstały kolejne produkcje w podobnym klimacie, takie jak "Sierociniec" ("El Orfanato") Juana Antonia Bayony czy "Oczy Julii" ("Los Ojos de Julia") Guillema Moralesa. "Trup" to kinowy debiut Oriola Paula w roli reżysera (wcześniej m. in. współtworzył scenariusz wspomnianych "Oczu Julii") i dobrze wpisuje się w trend hiszpańskich filmów strasznych i tajemniczych.

Doctor Who 8x09: Zabójcze grafitti

Tym razem nie będzie wpisu na temat nowego odcinka "Doctora Who", ponieważ moja recenzja "Flatline" została opublikowana na Hataku.

Dodatkowe myśli:

* Jeden z najlepszych odcinków sezonu! Zdecydowanie. Ustępuje chyba jedynie "Listen".

* Jak Clara może wierzyć, że uda jej się ukrywać Doktora przed Dannym... ZNOWU. To już nie jest nawet trudne zadanie, tylko misja samobójcza!

* Świetny pomysł na odcinek. Chciałabym, żeby Jamie Mathieson na stałe wszedł w skład ekipy piszącej scenariusze DW, ponieważ jego dwa dotychczasowe odcinki to uczta dla fanów!

* Missy... Kompletnie nie interesuje mnie ten wątek, jedyne uczucie, jakie wzbudza we mnie ta postać, to niepohamowana irytacja. Boję się, co ten Moffat znowu wymyślił.

Plakat stąd, gify stąd.

Sleepy Hollow 2x03 i 2x04: Monety i zauroczenia

Wychodzi na to, że będę recenzować cały drugi sezon "Sleepy Hollow" ("Jeździec bez głowy") dla Hataka, będę więc regularnie tutaj zamieszczać linki do tekstów z moim dodatkowym komentarzem :)

>> Recenzja 2x03 "Root of All Evil"

>> Recenzja 2x04 "Go Where I Send Thee..."

Po dwóch świetnych odcinkach serial złapał lekką zadyszkę. 2x03 jeszcze oglądało się przyjemnie, mimo wielu wad, jednak 2x04 to już festiwal absurdu i brak emocji. Tylko Ichabod jak zawsze uroczy :) Oby w nadchodzących tygodniach podniósł się poziom, bo bardzo lubię ten serial i smutno byłoby mi oglądać jego staczanie się w dół (ok, chyba trochę dramatyzuję, AŻ TAK źle jeszcze nie jest). A na deser Crane próbujący po raz pierwszy w życiu cappuccino!

 

__________________________________

Fanart stąd, gify stąd.

Bardzo poszukiwany człowiek: Agent na agencie

Kompletnie zapomniałam pochwalić się recenzją powieści szpiegowskiej "Bardzo poszukiwany człowiek" autorstwa mistrza gatunku, Brytyjczyka Johna le Carré'a, którą napisałam dla Hataka. Zapraszam do czytania :)

W tym roku na ekrany kin wszedł film będący adaptacją książki le Carré'a, z Philipem Seymourem Hoffmanem, Willemem Dafoe, Rachel McAdams oraz Robin Wright w obsadzie. Filmu jeszcze nie widziałam (choć zamierzam), mogłam więc ocenić książkę bez żadnych uprzedzeń ;) Jednym zdaniem: warto przeczytać, jeśli lubicie powieść opartą na portretach psychologicznych i gierkach umysłowych. Miłośnicy Jamesa Bonda niczego podobnego do prozy Fleminga tutaj raczej nie znajdą.

Doctor Who 8x08: Are you my mummy?

spojlery!

Przerażająca mumia. W Orient Expressie. W kosmosie. Odważny, dający wielkie pole do popisu koncept. I najnowszy odcinek "Doctora Who", "Mummy on the Orient Express" wykorzystał go znakomicie.

Doktor zabiera Clarę w jej ostatnią inter-galaktyczną podróż. Wybiera przejażdżkę idealną repliką Orient Expressu, która podróżuje w kosmosie (jak to zwykle z Doktorem bywa, później okazuje się, że nie był to całkiem przypadkowy wybór). Na drodze do przyjemnego spędzenia czasu staje im mordercza mumia, która wybiera sobie ofiarę według pewnego klucza, objawia się jej, i po 66 sekundach zabija nieszczęśnika. W rozwiązaniu zagadki Doktorowi i Clarze pomaga główny mechanik pociągu, Perkins (w tej roli świetny Frank Skinner).

Supernatural 10x01: Back in Black

spojlery!

Niesamowicie ciężko jest wymyślić coś świeżego w serialu, który właśnie rozpoczyna swój dziesiąty rok emisji. Głównych bohaterów widzowie znają już lepiej od samych siebie, zaś wiele scenariuszów oraz motywów zostało przemielonych na drobne kawałki. Twórcy "Supernatural" (pl. "Nie z tego świata") próbują odświeżyć format i w pierwszym odcinku najnowszego sezonu wychodzi im to raz lepiej, a raz gorzej.

W finale zakończonej w maju serii posunięto się tak daleko, jak nigdy przedtem: jeden z Winchesterów stał się demonem po kilku miesiącach odczłowieczającej terapii, jaką Deanowi zafundował Znak Kaina. Ważne jest, aby w dziesiątym sezonie nie wrócono zbyt szybko do statusu quo (wszyscy pamiętamy chociażby Czyściec, z którego Dean wydostał się w pierwszym odcinku kolejnej serii, by przez kilka kolejnych wspominać to, co się tam wydarzyło - czyli do punktu wyjścia scenarzyści doprowadzili sytuację już na samym początku). Jaki jest ten nowy, demoniczny Dean (lub Deanmon, jak przez niektórych jest nazywany)? W "Black" jego mroczna natura przejawia się w piciu na umór, instrumentalnym traktowaniu kobiet oraz katowaniem ludzi koszmarnymi wykonaniami koszmarnych piosenek na karaoke. Co prawda również zabija ludzi z zimną krwią, jednak nie jest to coś, co widzimy w przypadku Deana po raz pierwszy. Na razie Deanmon stoi gdzieś pośrodku i scenarzyści muszą się zdecydować, w którą stronę ma podążyć, ponieważ zachowuje się jak nastolatek spuszczony ze smyczy.

Doctor Who 8x07: Zabić Księżyc?

spojlery!

Czego można się spodziewać po wycieczce na Księżyc? Na pewno czystej zabawy, pięknych widoków, wiekopomnej chwili stawiania stopy na powierzchni satelity i bezpiecznego powrotu na Ziemię.  Czy tak jest w najnowszym odcinku "Doctora Who"? Niekoniecznie. "Kill the Moon" oferuje widzom strach, niepewność i dylematy moralne.

Doktor, Clara oraz niepokorna uczennica Courtney Woods (grana przez Ellis George) wybierają się na Księżyc w 2049 roku. Spotykają tam trzyosobową ekspedycję dowodzoną przez Kapitan Lundvik (Hermione Norris). Na Księżycu dzieje się coś, co ma tragiczne konsekwencje dla Ziemi i grupa astronautów przybyła rozwiązać problem. Cyniczna i zgorzkniała Kapitan Lundvik opowiada podróżnikom w czasie o tym, jak zmieniła się ludzkość, która żyje w strachu i zrezygnowała z odkrywania Wszechświata, by zająć się tym, co jest tu i teraz: próbą zachowania gatunku. Podróże kosmiczne całkowicie zanikły - Lundvik oraz jej pomocnicy są ostatnim pokoleniem astronautów - i potrzebna jest (prawie dosłownie) eksplozja, aby ponownie zainteresować ludzi badaniem kosmosu.

Sleepy Hollow 2x02: Potwór Franklin-steina

Dzisiaj jedynie link do mojej recenzji drugiego odcinka 2. sezonu "Sleepy Hollow" na Hataku.

Sidenotes:

* Ten sezon zapowiada się naprawdę dobrze: ciekawe zalążki wątków, Crane jak zawsze uroczy, nie tak dużo niedorzeczności... Oby było tak do końca sezonu!

* W tym tygodniu Ichabod nie rozumie przemysłu ślubnego oraz przyczepionych do biurek długopisów w banku. Jego zdezorientowanie światem XXI wieku nigdy mnie nie znudzi :)

Piękny fanart stąd, a gify stąd.

Wielki Brat słucha: Orwell w muzyce

Nie można spierać się z tym, że powieść "Rok 1984" autorstwa George'a Orwella miała wielki wpływ na całe pokolenia ludzi. Stanowiła przerażającą przepowiednię przyszłości, wprowadziła do słownika takie pojęcia, jak "Wielki Brat", "nowomowa" czy "Policja Myśli", a także była inspiracją dla wielu innych pisarzy, filmowców i muzyków. Do dzisiaj "Rok 1984" silnie działa na wyobraźnię i jest wdzięcznym tematem dla artystów, którzy czerpią z książki garściami.

Dystopia, wydana w roku 1949, opowiada o ponurej przyszłości, w której rządzi ekstremalna odmiana systemu totalitarnego: obywatele są inwigilowani na każdym kroku (nawet umysł nie jest już bezpieczną przystanią, ponieważ Policja Myśli odkryje każde odstępstwo od normy), przeszłość jest rekonstruowana zgodnie z aktualnymi wymogami Partii, dzieci poddawane są indoktrynacji tak zaawansowanej, że potrafią bez żadnych skrupułów skazać rodziców na śmierć, przeciwnicy Partii są usuwani z kart historii, a miłość jest zakazana. Główny bohater powieści, Winston Smith, pracuje na co dzień w Ministerstwie Prawdy, które zajmuje się propagandą. Zaczyna coraz bardziej interesować się przeszłością i powoli dociera do niego ogrom zła, na jakie skazuje swoich podwładnych Partia.